Το Περιθεώριο βρίσκεται στο Βορειοδυτικό άκρο της Βιστονίδος λίμνης και είναι η τρίτη ονομασία μίας και της αυτής πόλεως.
Το πρώτο γνωστό όνομά της ήταν Cosinto.
Πριν από τους Ρωμαϊκούς χρόνους πιθανώς να είχε άλλη ονομασία Τύνδη ή Καρτερά.
Στην εποχή του Ιουστινιανού απαντάται με την ονομασία Αναστασιούπολη. Πότε ακριβώς έγινε η μετονομασία της πόλεως από Cosinto σε Αναστασιούπολη είναι άγνωστο. Κατά τον Προκόπιο όμως η μετονομασία έγινε επί Αυτοκράτορος του Βυζαντίου Αναστασίου του Α (491 – 518 μ.Χ.) ο όποίος και έδωσε το όνομά του σ’ αυτήν μετά από ολοκληρωτική ανοικοδόμηση όπως μαρτυρεί ο Καντακουζινός.
Η Αναστασιούπολη κατά τον Στ΄ αιώνα είχε αναδειχθεί εκκλησιαστικώς σε επισκοπή η οποία υπαγόταν στον μητροπολίτη Τραϊανουπόλεως όπως και η παρακείμενη Τόπειρος.
Έχουμε ονόματα Επισκόπων της πόλεως αυτής. Έτσι κατά τα έτη 550 – 613 αναφέρεται ως επίσκοπος αυτής ο «περίφημος αρχιμανδρίτης και επίσκοπος» Θεόδωρος Συκιώτης, του όποίου την μνήμη η Εκκλησία ως Άγιον εορτάζει την 22ας Απριλίου.
Στην Ζ Οϊκ. Σύνοδο του 787 αναφέρεται ως Επίσκοπος, Αναστασιουπόλεως ο Θεόφιλος, κατά δε την επί Φωτίου Σύνοδο του 879 ο Μαριανός.
Η έλλειψη μνεία της Αναστασιουπόλεως τόσο κατά την σύνοδο του 879 όσο και μετέπειτα δικαιολογείται, εκ του γεγονότος ότι προηγήθηκε η μετονομασία της σε περιθεώριο, κατά δε την σύνοδο του 879 παρίσταται ως επίσκοπος Περιθεωρίου ο Ιάκωβος.
Πρώτος μητροπολίτης της μητροπόλεως Περιθεωρίου αναφέρεται κατά το 1350 ο Θεοφάνης Προηγούμενος της μονής Βατοπεδίου του Αγ. Όρους ο οποίος έγραψε τον βίο του οσίου Μαξίμου του Καψοκαλυβίτου.
Η επισκοπή Περιθεωρίου όπως και της Ξάνθης λόγω των συνεχών επιδρομών και καταστροφών υπό των Τούρκων αφ ενός και των συνεχών εξισλαμίσεων των κατοίκων η της φυγής των πλουσίων αφ ετέρου ερήμωσε τόσο ώστε ούτε ενωμένες μπορούσαν να απαρτίσουν μία μητρόπολη και περιήλθαν στην τάξη των πατριαρχικών εξαρχιών.
Η Επισκοπή Περιθεωρiου