ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 177η: Η ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ.

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ  177^η

Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό

Τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

Βρισκόμαστε ἤδη στήν ἐποχή τοῦ θέρους, μιά χρονική περίοδο πού ὑπόσχεται πολλές χαρές, κρύβει ὅμως καί πολλούς κινδύνους, καί μάλιστα γιά τό φυσικό περιβάλλον.

Γινόμαστε καί αὐτές τίς ἡμέρες μάρτυρες καταστρεπτικῶν πυρκαγιῶν οἱ ὁποῖες ἀπανθράκωσαν πολλές περιοχές τῆς πατρίδος μας.       Ἡ ἀκριτική μας περιοχή ἔχει εὐλογηθεῖ ἀπό τόν Θεό μέ μία ὑπέροχη χλωρίδα καί μέ σπάνια πανίδα, ἀφοῦ τήν διατρέχει ὁ ποταμός Νέστος μέ τόν παγκοσμίου σημασίας ὑδροβιότοπό του, στεφανώνεται ἀπό τήν ἐκπάγλου ὡραιότητος ὀροσειρά τῆς Ροδόπης καί εἶναι προικισμένη μέ τόν ἄλλο ὑδροβιότοπο, ἐκεῖνο τῆς Βιστωνίδος λίμνης. Ἀλλά καί ἡ πόλη μας ἔχει εὐλογηθεῖ νά ἔχει ὡς στέφανό της τό περιαστικό ἄλσος μέ τά τρία του μοναστήρια ἀλλά καί τήν Παλαιά Ξάνθη, ἕνα πρότυπο διατηρητέο οἰκισμό μοναδικῆς ὀμορφιᾶς.

Σήμερα βιώνουμε μιά οἰκολογική καταστροφή, καί μιά οἰκολογική κρίση σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο. Οἰκολογικές ὀργανώσεις, φορεῖς, σύλλογοι προσπαθοῦν νά εὐαισθητοποιήσουν τίς κοινωνίες γιά τήν ἀνάγκη ἀνάπτυξης οἰκολογικῆς συνείδησης.

Ἡ ρύπανση στίς παραλίες, οἱ παράνομες καί ἀνεξέλεγκτες χωματερές πού δημιουργοῦμε, ἡ ἀδιαφορία μας ἔναντι τῆς δημόσιας καθαριότητος – ἀφοῦ ρυπαίνουμε τά πάντα γύρω μας ἐκτός ἀπό τήν αὐλή τοῦ σπιτιοῦ μας-, ἡ ἀπροσεξία μας ὅταν βρισκόμαστε στό δάσος καί ἀφήνουμε ἐκεῖ γυάλινα μπουκάλια πού μποροῦν νά πυροδοτήσουν μιά πυρκαγιά, ἤ πετᾶμε ἀναμμένα ἀποτσίγαρα, ἤ ἀκόμη ἀμελοῦμε νά σβήσουμε σχολαστικά τήν ἀνθρακιά πού ἀνάψαμε, μέ ἀποτέλεσμα νά ἔχουμε κάθε χρόνο ἑκατοντάδες πυρκαγιές πού ξεκινοῦν ἀπό τήν ἀνθρώπινη ἀπροσεξία, ὅλα αὐτά μαρτυροῦν ὄχι ἁπλά τήν ἔλλειψη περιβαλλοντικῆς συνείδησης, ἀλλά καί ἕνα ἀδιόρατο ἐγωισμό, ἀφοῦ συμπεριφερόμαστε πρός τό περιβάλλον ὡς οἱ μόνοι οἰκήτορες αὐτοῦ, ἀδιαφορώντας γιά τίς συνέπειες τίς ἐπιβαρυντικές γιά τήν φύση καί τόν ἄνθρωπο.

Ἡ προσοχή μας καί ἡ συνεργασία μας μέ τίς ἁρμόδιες ἀρχές,  μέ τούς ἐθελοντές ἐκείνους πού ὑπηρετοῦν τήν ὑπόθεση τῆς δασοπυρόσβεσης εἶναι στοιχειώδης ὑποχρέωση ὅλων μας, προκειμένου νά ἀποφευχθοῦν κατά τήν περίοδο τοῦ καλοκαιριοῦ δυσάρεστα γεγονότα ὥστε νά διατηρήσει ὁ τόπος μας τήν φυσική του ὀμορφιά. Εἶναι χρέος μας πρός τίς νέες γενιές, πρός τά παιδιά καί τά ἐγγόνια μας νά φυλάξουμε τόν τόπο μας νά τόν προβάλλουμε καί νά τόν ἀξιοποιήσουμε.

Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ