Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 226η
Προς τον Ιερό Κλήρο και τον ευσεβή Λαό Της καθ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
Αδελφοί μου αγαπητοί,
Με τη χάρη του Θεού εισερχόμαστε στην εποχή του θέρους,μια
χρονική περίοδο που υπόσχεται πολλές χαρές, ακόμη και αν εφέτος η
χρονιά που διανύουμε είναι ιδιαίτερη. Κρύβει όμως και πολλούς
κινδύνους και μάλιστα για το φυσικό περιβάλλον.
Κάθεχρόνογινόμαστε μάρτυρεςκαταστρεπτικώνπυρκαγιών οι
οποίες απανθρακώνουν πολλές περιοχές της πατρίδος μας. Ἡ
ακριτική μας περιοχή έχει ευλογηθεί από τον Θεό με μία υπέροχη
χλωρίδα και με σπάνια πανίδα, αφού την διατρέχει ο ποταμός Νέστος
με τον παγκοσμίου σημασίας υδροβιότοπό του, στεφανώνεται από την
εκπάγλου ωραιότητος οροσειρά της Ροδόπης και είναι προικισμένη με
τον άλλο υδροβιότοπο, εκείνο της Βιστωνίδος λίμνης. Αλλά και η
πόλη μας έχει ευλογηθεί να έχει ως στέφανό της το περιαστικό άλσος
με τα τρία του μοναστήρια αλλά και την Παλαιά Ξάνθη, ένα πρότυπο
διατηρητέο οικισμό μοναδικής ομορφιάς.
Σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο βιώνουμε μια οικολογική
καταστροφή, η οποία τελευταία εντείνεται εξαιτίας της
ανθρωπογενούς δραστηριότητας με επακόλουθο την αύξηση της μέσης
θερμοκρασίας στην επιφάνεια της γης.
Ακραία φαινόμενα βροχοπτώσεων προκαλούν υποβάθμιση του
εδάφους και σημαντικά προβλήματα στην γεωργική παραγωγή. Η
συνεχόμενη αποψίλωση των δασικών εκτάσεων – ιδιαίτερα κοντά
στα αστικά κέντρα – οδηγεί σε φαινόμενα πλημμυρών, όπως συχνά
βλέπουμε και στην πατρίδα μας. Ακόμη και αν οικολογικές
οργανώσεις, φορείς, σύλλογοι προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τις
κοινωνίες για την ανάγκη ανάπτυξης οικολογικής συνείδησης,
περισσότερο απαραίτητη είναι η ενίσχυση της ατομικής συνείδησης
και ευθύνης.
Η ρύπανση στις παραλίες, οι παράνομες και ανεξέλεγκτες
χωματερές που δημιουργούμε, η αδιαφορία μας έναντι της δημόσιας
καθαριότητος – αφού ρυπαίνουμε τα πάντα γύρω μας εκτός από την
αυλή του σπιτιού μας-, η απροσεξία μας όταν βρισκόμαστε στο δάσος
και αφήνουμε εκεί γυάλινα μπουκάλια που μπορούν να πυροδοτήσουν
μια πυρκαγιά, η πετάμε αναμμένα αποτσίγαρα, η ακόμη αμελούμε να
σβήσουμε σχολαστικά την ανθρακιά που ανάψαμε, όλα αυτά έχουν
ως αποτέλεσμα να έχουμε κάθε χρόνο καταστροφές που ξεκινούν από
την ανθρώπινη αμέλεια. Όλα αυτά μαρτυρούν όχι απλά την έλλειψη
περιβαλλοντικής συνείδησης, αλλά και ένα αδιόρατο εγωισμό, αφού
συμπεριφερόμαστε προς το περιβάλλον ως οι μόνοι οικήτορες αυτού,
αδιαφορώντας για τις συνέπειες τις επιβαρυντικές για την φύση και
τον άνθρωπο.
Η προσοχή μας και η συνεργασία μας με τις αρμόδιες αρχές, με τους
εθελοντές εκείνους που υπηρετούν την υπόθεση της δασοπυρόσβεσης
είναι στοιχειώδης υποχρέωση όλων μας, προκειμένου να
αποφευχθούν κατά την περίοδο του καλοκαιριού δυσάρεστα γεγονότα
ώστε να διατηρήσει ο τόπος μας την φυσική του ομορφιά. Είναι χρέος
μας προς τις νέες γενιές, προς τα παιδιά και τα εγγόνια μας να
φυλάξουμε τον τόπο μας να τον προβάλλουμε και να τον
αξιοποιήσουμε.
Διάπυρος προς Κύριον ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 226η